utrapieniec

utrapieniec
utrapieniec {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos IIb, W. utrapienieceńcze || utrapienieceńcu; lm M. utrapienieceńcy {{/stl_8}}{{stl_7}}'ten, kto sprawia drugiej osobie ciągłe kłopoty, kto jest przyczyną zmartwienia, utrapienia, troski': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ten mały utrapieniec znów zbił szybę. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • utrapieniec — m II, DB. utrapienieceńca, W. utrapienieceńcze (utrapienieceńcu); lm M. utrapienieceńcy, DB. utrapienieceńców pot. «człowiek (najczęściej chłopiec), przez którego ma się różne kłopoty, utrapienia; łobuziak» Co za los z tym utrapieńcem …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”